Τις τελευταίες ημέρες έχει ανακύψει ένα ζήτημα σχετικά με τη χρήση κυτταρικών εμβρυϊκών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα στην παρασκευή ή τον έλεγχο των εμβολίων για την Covid–19. (1) Η τακτική της χρήσης κυτταρικών σειρών εκτρωθέντων εμβρύων είναι γνωστή από παλαιά. Πρόκειται για χρήση κυτταρικών σειρών από νεφρό, πνεύμονα, αμφιβληστροειδή κτλπ., που δημιουργήθηκαν με ειδικές τεχνικές επεξεργασίας των εκτρωμένων εμβρυϊκών ιστών. Προέκυψαν από εκτρώσεις στις οποίες  η μητέρα  έδωσε την συγκατάθεσή της να χρησιμοποιηθεί το εκτρωθέν παιδί της «προς όφελος της επιστήμης». Αυτή η συγκατάθεση δημιουργεί μάλιστα την ψευδή αίσθηση πως ο άδικος θάνατος του εμβρύου έχει κάποια σκοπιμότητα και κάποιο στοιχείο κοινωνικής προσφοράς.

Η παραγωγή και ο έλεγχος εμβολίων με τη χρήση κυτταρικών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα δεν μπορεί ποτέ να θεωρείται «επιστημονικό όφελος» και απορρίπτεται ως μη ηθική παρά το ότι είναι σύννομη. Μερικοί υποστηρίζουν πως οι Χριστιανοί που απορρίπτουν τα μη ηθικά εμβόλια δεν «αγαπούν τους ανθρώπους» και ενεργούν για «να θέσουν σε κίνδυνο τη δημόσια και ατομική υγεία». Υποστηρίζουν πως κινούμενοι από κάποιου τύπου θρησκοληψία δεν διαθέτουν «ευρύτητα πνεύματος», eξ άλλου ο λήπτης του εμβολίου δεν ευθύνεται για την μέθοδο παρασκευής του. Όμως, έχοντας υπ΄ όψιν πως είναι δυνατή η ανάπτυξη εμβολίων χωρίς τη χρήση τέτοιων κυτταρικών σειρών, έχουμε δικαίωμα να επιζητούμε υγεία χωρίς να προσβάλλουμε την αγέννητη ζωή.
Πράγματι, υποστηρίζοντας τα θεωρούμενα «επιστημονικά οφέλη» που προκύπτουν από τα παιδιά που σκοτώθηκαν άδικα και σκόπιμα, ανεξάρτητα από το πότε συνέβησαν οι θάνατοί τους, σημαίνει πως συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την απαράδεκτη τακτική των αμβλώσεων. Διότι η συλλογή και χρήση στη βιοτεχνολογία των οργάνων των αγέννητων παιδιών δίνει χρησιμότητα και αξία σε μία απολύτως απεχθή και ανήθικη τακτική. Η τακτική αυτή περιλαμβάνει την έκτρωση, την τροποποίηση της μεθόδου έκτρωσης προκειμένου να μην καταστραφούν και να μείνουν ανέπαφα τα υποψήφια προς συλλογή όργανα και οι ιστοί, και ακολούθως τη συλλογή των ακέραιων οργάνων και τη δημιουργία των εμβρυϊκών κυτταρικών σειρών που επιζούν επί πολλά έτη.  Με τη διαδικασία αυτή έχουμε διαιώνιση και νομιμοποίηση της σχέσης μεταξύ άμβλωσης, βιοϊατρικής επιστήμης και «εμπορίας» ανθρώπων.
Η διαδικασία αυτή, που δυστυχώς είναι απόλυτα νόμιμη, έχει οδηγήσει ήδη στην παραγωγή πολλών γνωστών εμβολίων που κυκλοφορούν και στην Πατρίδα μας. Για εμβόλια που ήδη έχουν λάβει άδεια κατά το παρελθόν δεν επιθυμούμε αυτή τη στιγμή να ανακινήσουμε το θέμα. Για τα εμβόλια όμως του Covid–19, τα οποία αναπτύσσονται αυτήν την εποχή, επιθυμούμε να έχουμε λόγο, ώστε να μη βασίζονται στο θάνατο ενός άλλου, έστω και αν αυτός συνέβη κατά το μακρινό παρελθόν. (2)
Γιατί θα πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς; Με αυτούς υπονομεύουμε τις δικές μας αρχές και απορρίπτουμε την αξία που ο Θεός δίνει σε κάθε ζωή που δημιουργεί. Δυστυχώς για τα περισσότερα εμβόλια Covid–19 που ελέγχονται αυτή τη στιγμή, ισχύει η χρήση κυτταρικών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα κατά την παραγωγή ή τον έλεγχό τους. Σύμφωνα με τις βιβλιογραφικές πηγές για τα εν λόγω εμβόλια έχουν χρησιμοποιηθεί τα κύτταρα HEK 293 (νεφρικά κύτταρα εκτρωθέντος εμβρύου) (3) και PER.C6 (κύτταρα αμφιβληστροειδούς εκτρωθέντος εμβρύου). (4)
Γνωρίζουμε πως υπάρχουν διαθέσιμες ηθικές εναλλακτικές λύσεις για την παραγωγή και δοκιμή των εμβολίων COVID–19, και άλλων αναλόγων φαρμακευτικών σκευασμάτων. Διεκδικούμε να αναπτυχθεί και να κυκλοφορήσει ένα εμβόλιο αποτελεσματικό και ασφαλές, που θα δίνει υγεία και ζωή χωρίς να βασίζεται σε άδικους θανάτους ανυπεράσπιστων αγέννητων παιδιών.

Αναφορές:

Ενδεικτικές πηγές πληροφόρησης: