Ειμαι 22 χρονων και φοιτητρια πριν μια βδομαδα εκανα εκρωση. δν υπαρχει χειροτερο συναισθημα. οταν το εμαθα πωσ ημουν εγκυος δν ηξερα αν πρεπει να χαρω η να λυπηθω. ετσι μιλησα με το αγορι μ και μ ειπε πωσ δν μπορουμε να το κρατησουμε λογο οικονομκων κ επειδη πρεπει να δουμε το μελλον μας κι ενα παιδι τωρα υπο πιεση θα μασ κατεστρεφε. ο πατερασ μ απ την αλλη επεμενε να το κρατησω. τελικα ακουσα το αγορι μου. το μετανιωσα. κ τωρα ειναι πολυ αργα. σκοτωσα το μωρο μου. εγινα φονιας. ημουν τριων μηνων. θελω να πεθανω. θελω να τιμωρησω τον εαυτο μου. καθε φορα που κοιταω το αγορι μου νιωθω αδεια.